Przeżywamy Niedzielę Palmową. Jest to dzień, w czasie którego wspominamy uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy. Przynosimy też do Kościoła palmy, które kapłan poświęci podczas Mszy. Mają one symbolizować odradzające się życie.

Hossana!

„Hossana!” krzyczy tłum widząc Jezusa wjeżdżającego na oślęciu do Jerozolimy. Ci sami ludzie, którzy teraz tak radośnie oddają cześć Jezusowi i ślą przed nim swe płaszcze, już za chwilę będą pluć na Niego i krzyczeć: „na krzyż z Nim!”. Jak to możliwe by taka radość i uwielbienie w ciągu tak krótkiego czasu przemieniły się w tak ogromną nienawiść?

Chrystus wjeżdża dzisiaj do Jerozolimy. Patrzy wokoło na tych wszystkich ludzi, którzy kłaniają Mu się i śpiewają „Hossana”. Wie, że to Jego ostatni wjazd do Miasta Dawidowego – Jerozolimy, że już za niedługo radosne śpiewy przemienią się w przerażające okrzyki. Jednak pomimo strachu nie wycofuje się. Towarzyszmy Jezusowi przez ten czas, nie zostawiajmy Go samego. Okażmy Mu naszą miłość i oddanie.

Święta tuż tuż…

Do świąt Zmartwychwstania Pańskiego pozostał już tylko tydzień. Przed nami Triduum Paschalne. Warto już teraz zabrać się za dobre zaplanowanie tego czasu, aby pośród przeróżnych obowiązków dnia codziennego jak praca czy porządki domowe nie zabrakło czasu na prywatną modlitwę i nawiedzenie Ciemnicy czy Bożego Grobu, a także na udział w wieczornych uroczystościach. CHCIEJMY PRZEŻYĆ GŁĘBOKO TEN CZAS.

W środę 25 marca w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego wspólnota Kościoła przeżywać będzie Dzień Świętości Życia. Przypomina on, iż życie jest darem samego Boga, który winniśmy doceniać i strzec oraz ma inspirować do różnorodnych inicjatyw służących życiu.
Z tej okazji wierni w wielu parafiach podejmują dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Duchowa adopcja polega na przyjęciu w modlitewną opiekę jednego dziecka, którego życie jest zagrożone. Przez dziewięć miesięcy odmawia się jeden dziesiątek różańca oraz specjalną modlitwę, w której poleca się poczęte dziecko oraz jego rodziców prosząc, aby przyjęli je z miłością i dobrze wychowali.

„Bierzmowanie przynosi wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej: zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie; ścisłej jednoczy nas z Chrystusem; pomnaża w nas dary Ducha Świętego; udoskonala naszą wieź z Kościołem; udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża” /KKK 1303/

W czwartek, 19 marca - w Uroczystość Świętego Józefa, w parafii pw. Narodzenia NMP w Okulicach odbyła się uroczystość przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. Szafarzem Sakramentu był Ksiądz Biskup Władysław Bobowski. Do Sakramentu przystąpiło 130 osób.

W piątek 13 marca odbyło się w kościele parafialnym w Szczurowej spotkanie młodzieży dekanatu Uście Solne.
W programie czuwania znalazło się nabożeństwo drogi krzyżowej, którego rozważania ukazywały perspektywę Piłata. Sami często w takiej postawie tkwimy. Mamy możliwość zrobić coś dobrego, bronić sprawy, ale często wolimy umyć ręce, odwrócić się. Poza tym w czasie czuwania była okazja do spowiedzi, adoracja Najświętszego Sakramentu i obrzęd Komunii świętej.

Wychodząc naprzeciw pojawiającym się dzisiaj pytaniom dotyczącym wiary katolickiej, wykładowcy Wydziału Teologicznego Sekcja w Tarnowie (UPJPII) inicjują funkcjonowanie INTERNETOWEGO PORADNIKA KATOLIKA na portalu diecezji tarnowskiej. Będzie to forum, na którym można stawiać pytania, uzyskując na nie kompetentną odpowiedź, którą potem można wprowadzać w życie.

Warto zainteresować się skorzystaniem z tego narzędzia pogłębiania wiary i wiedzy teologicznej.

Orędzie chrześcijańskie, zwracając się do człowieka jako istoty rozumnej, ma to do siebie, że wywołuje pytania. Jest to naturalny element doświadczenia chrześcijańskiego. Z tej racji wiara chrześcijańska w swoim dialogu z człowiekiem, do którego się zwraca, od samego początku korzysta z tego narzędzia rozumowego, którym jest filozofia. W ciągu wieków wniosła ona niezwykle ważny wkład w dialog Kościoła ze światem, ukazując między innymi, że wiara jest rozumna i może dojrzewać na gruncie akceptowania tego, co rozum odkrywa i co go kształtuje. Z akceptowania rozumu narodziła się w okresie średniowiecza teologia naukowa, która jest dziedziną nauki służącą człowiekowi w dążeniu do zbawienia. Tradycyjne ujęcie nazywa teologię „wiedza zbawienia” (scientia salutis). Słusznie więc postępuje Kościół, gdy kultywuje w ramach swojej misji wielką troskę o rozwój filozofii i teologii oraz broni statusu naukowego tych dziedzin wiedzy. Kultywując zaś te dziedziny wiedzy, Kościół zachęca do korzystania z jej wyników w życiu chrześcijańskim.

W czasach, w których żyjemy, mnożą się pytania pod adresem wiary katolickiej. Stawiają je zarówno ludzie wierzący, jak i ci, którzy szukają drogi do wiary i Kościoła. Te pytania są czymś naturalnym i domagają się odpowiedzi. Zmieniające się czasy nie powodują zmian w wierze, ale stawiają, i to nawet bardzo zasadnicze, pytania odnośnie do tego, jak powinna się ona wyrazić w nowych czasach i na co powinno się zwrócić uwagę w nowych okolicznościach.

Niech wszystkim pracującym przy tworzeniu poradnika katolika i korzystającym z niego, towarzyszy radość z „postępowania według prawdy, zgodnie z przykazaniem, jakie otrzymaliśmy od Ojca” (2 J 4). - błogosławi temu dziełu bp tarnowski Andrzej Jeż.